Wat is de relatie tussen verkiezingen – strijd en innerlijke ruimte?

Nu zondag 9 juni mogen we gaan kiezen voor ons toekomstig beleid.
Hierbij voel ik dankbaarheid voor de vrouwen die mij zijn voorgegaan om ons kiesrecht als vrouw te bestendigen. Anderzijds voel ik onzekerheid over de toekomst en kracht van mijn stem in onze democratie.
Volgend inzicht daalde in toen ik hierbij stilstond :
De strategie die wordt toegepast bij beleidsvorming – coalitievorming – regeringsvorming en dus ook bij verkiezingen is deze van strijd en oorlogsvoering.
Dan stel ik me de vraag: Wat is de essentie van verkiezingen? Burgers correct informeren of misleiden met populaire beloftes? Ik ervaar het vaak als een tijdrovende bezigheid om hierin helderheid te krijgen.
Ook merk ik op dat er iets bijzonders gebeurt met waarden in strijd en oorlogstijd: Als je aan de ‘goede’ kant staat kom je weg met je misdaden, het zijn dan zelfs heldendaden.
Daar wringt het schoentje steeds meer bij mij. Ik voel me niet meer aangetrokken tot strijd. Het houdt mijn energie weg van bezig zijn met wat ik echt belangrijk vind:
  • het creëren van een betere wereld en toekomst voor onze kinderen, waarin mensen overeenkomen en kunnen samenwerken.
  • Inzichten en begrip laten ontstaan en van daaruit de keuzes maken die juist en passend zijn.

Groei is niet enkel een economische eigenschap, het is ook zichtbaar in hoe een samenleving zich manifesteert: ziekte vs gezondheid, misdaad vs zorgzaamheid, …
Als strijd genormaliseerd wordt, dan promoot ik oorlogstaal en voed ik wantrouwen. Terwijl ik in het beleid juist de taal van verbinding wil horen. Vertrouwen ontstaat immers als mensen luisteren naar elkaar en leren samenwerken vanuit eenheid.
Mijn grootmoeder zei me ooit dat ik eerste minister zou worden. Laten we zeggen dat ik die capaciteiten gebruik in mijn eigen gezin en relaties. Om hier, in mijn kleine gemeenschap, de taal van strijd mee te transformeren in een taal van verbinding. Wat ik daardoor al heb mogen ervaren is, dat alles met een groter gemak ontstaat, groeit en bloeit als liefde en verbinding centraal mogen staan.

Echter, op die plaatsen van liefde en verbinding in jezelf mogen landen, vraagt dat je jouw kwetsbaarheden en pijn leert hanteren en dragen.
Helaas maken we in oorlogstijd en strijd heel graag misbruik van de kwetsbaarheid van de ander om die persoon uit te schakelen. Zo ontstaan angst en schaamte voor onze innerlijke wereld. We leren de connectie met onze gevoelens negeren en verliezen zo de connectie met onszelf.
Ons ego daarentegen wordt groter en belangrijker.
Vandaar dat ik naar de politieke wereld kijk als naar een schouwspel, waarin ik moet kiezen voor strijders ten tonele, vaak met een onmetelijk ego.
Veel succes met je keuze zondag!

Wil je graag aan de slag met jouw innerlijke wereld, beweging of dans?

Van harte welkom op volgende activiteiten:
zondag 9 juni: Actieve meditatie: Kundalini
vrijdag 21 juni: Maancirkel


doorlopend: individuele sessies in Geel of Waasmunster.

Charlotte.

 
Auteur foto

BewustBewegen.life is een creatief therapeutische praktijk die mensen verbindt met zichzelf en de ander en inzet op zelf-en co-regulatie; Haar main focus is bewustwording, leren omgaan met stress, doorwerken van trauma om toegang tot je levensenergie te faciliteren via beweging, dans, meditatie en ceremonie in groep of individuele sessies.

Haar bezieler is Charlotte Garmyn

Over deze blogpost

In deze post schrijf ik over de strijd die tijdens verkiezingen wordt gevoerd .Hoe strijd zich vertaalt in het beleid. Alsook hoe deze strijd onze innerlijke wereld beïnvloedt.

Ik schrijf ook over verbinding en wat hieruit beleidsmatig kan ontstaan.

To live is not merely to breathe; it is to act; it is to make use of our organs, senses, faculties- of all those parts of ourselves which give us the feeling of existence

Interessante post?
deel content:

Facebook
LinkedIn

Contacteer me:

Verbanden tussen verkiezingen – strijd & innerlijke ruimte.